10
Dat zij getrouwd is met papa, wisten opa en oma niet eens
en dat ik geboren werd ook niet. Wel heeft papa een briefje
geschreven, toenmama gestorven was, maar hij schreef er geen
adres bij, want hij kende hen verder toch niet en hij wilde zelf
helemaal voor mij zorgen. Opa en oma hebben hierover heel
veel verdriet gehad en als ik er allemaal over nadenk, vind ik
het ook heel erg. Als ik zo’n lieve vader en moeder had, was ik
vast nooit weggeloen. Ik geloof dat papa er wel spijt van had,
dat dit allemaal gebeurd was. Maar zo had ik dus opeens een
opa en oma.
En nu komt het allermooiste. Papa kreeg een brief en daarin
vroegen ze of wij bij hen op de boerderij kwamen, want ze had-
den gemerkt, dat het bij ons niet goed ging. Papa en ik deden
alles zelf, maar papa is een man en ik was nog maar een kind.
Ook vonden ze het erg dat papa dronk. Papa heeft er wel over
na moeten denken. Hij vond het best moeilijk om zomaar zijn
draaiorgel op te ruimen en toch heeft hij het gedaan. Wat was
ik blij om uit die nare stad en uit die nare straat te gaan. Ik
ging al in augustus naar opa en oma, zo kon ik meteen naar de
nieuwe school. Dezelfde school van Heleen, die natuurlijk ook
heel blij was, want nu werden we van penvriendinnen gewoon
vriendinnen.
In september kwampapa naar de boerderij. Opa werd ouder en
kon best een hulp gebruiken. We wonen dus al ruimeen halfjaar
hier en elke dag lijkt het wel feest... Als ik samen met oma ben,
vertelt ze veel over mama. Ze zegt, dat ik precies op haar lijk.
Het zijn de liefste opa en oma van de hele wereld. Papa vindt
het hier ook fijn. En toch is hij soms wel eens stil. Toen papa
en ik nog samen waren, mocht ik altijd uit de Bijbel lezen en ik
ging op een christelijke school, maar papa zelf geloofde niet in
de Heere. Opa en oma wel. Ik ga nu ook met hen mee naar de
kerk. Papa niet. Dit is het enige verdrietige wat er nog is, maar
